- Nadide Özge Ozanoğlu
Herkesin hayatında dönüm noktaları vardır. Fakat yaşarken anlaşılmaz, ancak geriye dönüp bakıldığında “işte her şey bu olayla başladı” der insan. Benim için de TEGV gönüllüsü olmak böyle bir dönüm noktasıydı. 34 yaşında yeniden lisans okumaya karar verip hayatımı baştan aşağı değiştiren öğretmen olma yolculuğuma çıkmama vesile olan ilk adım TEGV gönüllüsü olmamdı.
2015 yılının ilk günüydü. Okuduğum kitaptaki bir cümle beni derinden etkilemişti: “Tükettiğini üretmeyen parazit olarak yaşar.” Ben ne üretiyordum? Hayatta kendimden başka neye faydam vardı? 33 yaşındaydım, çok iyi bir eğitim almıştım, kendimi geliştirmek için çeşitli alanlarda emek vermiştim, kendi gönlümce mutlu ve özgür bir hayat kurmuştum fakat hayatımda hiçbir gönüllü faaliyette bulunmamıştım. O anda yüzleştiğim bu gerçek beni hem utandırmış hem de bende bir farkındalık yaratmıştı. Ben hayata samimiyetle bir soru sormuştum, yanıtı daha bir hafta geçmeden TEGV İzmir Çiğli biriminde çalışan bir arkadaşımdan gelmişti. O zamanki işim kişiye özel nikah şekeri ve davetiye tasarımı olduğu için arkadaşım, bana çok uygun olduğunu düşündüğü Düşler Atölyesi programında gönüllü olmak isteyip istemeyeceğimi sormak için beni aramıştı. Büyük bir sevinçle kabul ettim ve hemen ilk açılan gönüllülük eğitimlerine katıldım. Her ne kadar Düşler Atölyesi gönüllüsü olmak üzere yola çıkmış olsam da hayatın tatlı şaşırtmacasıyla kendimi bir ortaokulun 8.sınıfında Kariyer Yolculuğuma Başlıyorum adlı programının gönüllüğünde bulmuştum. Son dönemi olan bu program meğer benim içinmiş! Zira asıl kariyer yolculuğuna başlayan benmişim…
TEGV’deki bu ilk gönüllülük dönemim ardından önce öğretmenlik için pedagojik formasyon programına başladım, aynı yıl yeniden üniversite sınavına hazırlanırken de gönüllüğümü devam ettirdim. TEGV’de kazandığım profesyonel bakış açısı öğretmenlik eğitimine bakışımdan hayat felsefeme kadar beni derinden etkilemişti. Öyle ki 34 yaşında, Yıldız Teknik Üniversitesi İngilizce öğretmenliği bölümüne, hem de kendimden 16 yaş küçük genç arkadaşlarımla birlikte, büyük bir motivasyonla beni kariyer yolculuğuma başlatmıştı. Üç senede, hem yurtiçi hem de yurt dışı değişim programlarına katılarak geçen yoğun öğrencilik dönemimde çok istememe rağmen TEGV gönüllülüğümü devam ettirememiş olsam da kalbime atılan gönüllülük tohumu yeşermeye devam ediyordu. Öğrenciliğim süresince önüme çıkan her fırsatı değerlendirip gönüllü Türkçe öğretmenliğinden, hediye kampanyaları düzenlemeye, aile desteklerinden, öğrencilere ders desteklerine kadar çeşitli gönüllü faaliyetlerde bulundum. İlk üniversitem ODTÜ olmasına rağmen aslında ilk kez gerçekten, dolu dolu okuyor, eğitim alıyor, üniversite eğitiminin manasına varıyordum. Ve tüm bunlar TEGV’deki gönülden eğitimciliğin bana bir armağanıydı.
TEGV’in hayatımın dönüm noktası olması sadece kariyer değişikliği yapmama vesile olması değil, hem öğretmenlik hem de hayatı yaşama tarzıma olan derin etkisi sebebiyle aslında. Şu anda 41 yaşında, 4 yıllık taze bir öğretmen olarak, ilk atandığım yer olan ata memleketim Kastamonu’nun sahil kesiminde, doğa harikası küçük ilçesi Çatalzeytin’in tek lisesinde İngilizce öğretmeniyim. Beni İzmir’den Çatalzeytin’e getiren işte yıllar önce TEGV’de atılan bu eğitim ve hayata katkı sunma tohumu oldu. TEGV’in gönüllülük tohumu yeşerdi, büyüdü, büyüdü, bugün bir günebakan oldu. TEGV’den aldığım eğitim ateşini, çevreme yaymak için kurduğum Günebakan Eğitim Derneği’nde öğrencilerime ve çevreme aktarmaya devam ediyorum. Bugünden geriye, tam 8 sene öncesine baktığımda ise diyorum ki, her şey TEGV’de gönüllü olmamla başladı. İyi ki!
