- Hayrullah Elmas
Yıl 2000, hatırladığım kadarıyla nisan ayındaydık. TEGV'le tanışmama vesile olan olay; ortaokul son sınıf öğrencisiyken bir gün derste öğretmenimizin bizi TEGV'e yönlendirmesiyle başlamıştı. O zaman çok merak etmiştim ve hemen okuldan sonra Van Devlet Tiyatrosu bahçesinde küçük bir binada bulunan TEGV'le tanıştım. İçeriye girdiğimde çok tuhaf gelmişti bana, herkes bir şeylerle uğraşıyor, yapmaya çalışıyorlardı. Ben çocukluğum boyunca bilgisayar meraklısı olmuşumdur. O gün TEGV’de 2 bilgisayar vardı ve 50’ye yakın çocuk 10 dakika bilgisayar başında oturabilmek için sıraya girmişlerdi; bu beni çok heyecanlandırmıştı. Hemen karar verdim ve “Bilgisayar öğreneceğim” dedim. O zaman Aynur Hoca benimle çok ilgilenmişti, kaydımı yaptı ve İskender Hoca ile bilgisayar dersine başlamıştım. Derken 3 aylık bilgisayar eğitiminden sonra başka hangi kursa yazılmalıyım diye düşünürken tiyatro oyunu hazırlayan bir kaç arkadaş yanıma gelip; “Biz bir Tiyatro oyununa hazırlanıyoruz ve bir oyuncuya ihtiyacımız var. Bizimle oynamak ister misin?” dediler. Kim bilebilirdi ki bu teklifin kaymakam olmayı isteyen Hayrullah’ın hayalini değiştireceğini! Açıkçası o gün Tiyatronun ne olduğunu bile bilmiyordum ama merakta ediyordum. “Ne yapacağım?” diye sormuştum merakla. “Metin ve bir rol vereceğiz sen de ezberleyeceksin. İki gün sonra sahneye çıkacağız” cevabını aldım. Ben de tiyatroyu bir şeyleri ezberleyip sahneye çıkıp insanlara anlatılan bir şey olarak anlamış ve metni alıp doktor karakterini ezberlemeye başlamıştım, bir saatte ezberlemiş ve bir kere prova alıp ertesi gün Feyyaz Tokar Eğitim Gönüllüleri Vakfına gittik. Orada büyük bir etkinlik vardı, hatta NTV canlı yayın yapıyordu. İlk defa bir canlı yayın aracı görmüş ve çok heyecanlanmıştım, büyük bir merakla izliyordum. Tabi o zaman gülüşüyle çocukların hayallerine dokunan emekçi ve TEGV için büyük çabalar veren Rezzan Bayram röportaj veriyordu. İlk olarak orada görmüştüm Rezzan hocayı. Her yere her şeye koşuşturuyor, biz çocuklarla ilgileniyor ve her yeri o güzel gülüşüyle ısıtmaya çalışıyordu. Derken o gün o etkinlikte ve o binanın çok amaçlı salonunda sahneye çıktık. Ben ezberlediğim replikleri söylüyordum, seyirciler gülüyordu ve bu bana çok tuhaf gelmişti. Sahnedeyken durdum, benimle sahnede oynayan arkadaşa “bu insanlar neden gülüyor” diye sormuştum. Arkadaşım şaşkınlıkla dondu kaldı, sonra seyirciye döndüm, “neden gülüyorsunuz?” diye sordum. Tabi seyirci bunu oyun zannedip gülmeye devam etmişti. :) Arkadaşım sonra hemen bir doğaçlama yapıp hiç bozuntuya vermeden durumu kurtarmıştı tabi... O gün tiyatronun ne olduğunu öğrenmiştim ve bu bende büyük bir etki yaratmış, tiyatroya büsbütün bağlanmış ve hayatıma dahil etmiştim. Bu etki gitgide büyüdü, beni Tiyatrocu olma kararına götürdü ve tiyatro okumaya karar verdim. Bu vesileyle Kadir Has üniversitesi Plato Film Akademisinde Ayla Algan Yönetiminde Tiyatro ve Sinema oyunculuğu eğitimini aldım. Mezun olduktan sonra kendi tiyatromu açtım, akabinde halk eğitim merkezinde tiyatro eğitimleri vermeye başladım ve hala eğitim vermeye devam ediyorum. Bu yüzdendir TEGV‘in yeri bende çok farklı. Hayatıma tiyatroyu dahil eden, bir doğu çocuğu olarak hayallerime öncülük eden, ve hep yanımızda bir annenin şefkatini bizden o güzel gülüşüyle hiç bir zaman eksik etmeyen Rezzan annemize ve bizlere eğitim veren tüm gönüllü eğiticilere, kısaca TEGV ailesine sonsuz teşekkürler.
